Η κυβέρνηση των ΄΄αντεξουσιαστων’’- τρομάρα τους- αυτός ο κακόγουστος πασοκικός θίασος που καμώνεται ότι κυβερνά το τόπο, υποβάλλει με ζηλευτή πειθήνια καθημερινά τα σέβη του στη τρόικα εκλιπαρώντας για τη δόση του δανείου.
Αυτός λοιπόν , ο θίασος βάλθηκε να σώσει τη πατρίδα ξεθεμελιώνοντας ότι απέμεινε από το λεγόμενο κοινωνικό κράτος, βυθίζοντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανέχεια, την ανασφάλεια και την απελπισία. Συνεπικουρούμενος και από τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης, δεν χάνει ευκαιρία να εμφανιστεί στα τρομοκρατικά απογευματινά δελτία ‘’ειδήσεων, για να διεκτραγωδήσει την οικονομική κατάσταση της χώρας, εκφράζοντας παράλληλα με εκατοντάδες στρέμματα θράσους και υποκρισίας τον προσωπικό του πόνο, για τον πόνο του εργαζόμενου που πλήττεται άδικα- πλην όμως αναγκαία- προκειμένου να σωθεί η πατρίδα η καλύτερα ο ντόπιος μπεζαχτάς.
Πρωταγωνιστής αυτού του κακόγουστου αστείου έχει αναδειχτεί το τελευταίο καιρό ο υπουργός εργασίας, ο οποίος ολοφυρόμενος ενώπιων του πανελλήνιου τηλεοπτικού κοινού, με σπανίζον υποκριτικό ταλέντο- λέγεται ότι το ΚΘΒΕ του έκανε πρόταση συνεργασίας- διηγείται με σπαραχτικό τρόπο τα πάθη και τα βάσανα της χώρας, ζητώντας να τον συντρέξουμε μήπως και σώσει το ψωμάκι της άναυδης με ότι συμβαίνει και τρομοκρατημένης πλεμπάγιας. Λες και οι ίδιοι που σήμερα κυβερνούν και κυβέρνησαν προσφάτως επί είκοσι συναπτά έτη, δεν έχουν καμιά απολύτως ευθύνη η μάλλον κάτι ψελλίζουν περί μερικών ευθυνών για το ρεζίλι αυτού του τόπου. Και καλά αυτοί έταξαν εαυτούς σωτήρες των ιερών και οσίων του έθνους και της πίστης, σφαγιάζοντας τους υπηκόους τους, στο όνομα της έννομης διεθνούς οικονομικής τάξης, αλλά οι άλλοι, οι υπόλοιποι, κόμματα, συνδικάτα, φορείς και παρατρεχάμενοι, που είναι?
Πρωταγωνιστής αυτού του κακόγουστου αστείου έχει αναδειχτεί το τελευταίο καιρό ο υπουργός εργασίας, ο οποίος ολοφυρόμενος ενώπιων του πανελλήνιου τηλεοπτικού κοινού, με σπανίζον υποκριτικό ταλέντο- λέγεται ότι το ΚΘΒΕ του έκανε πρόταση συνεργασίας- διηγείται με σπαραχτικό τρόπο τα πάθη και τα βάσανα της χώρας, ζητώντας να τον συντρέξουμε μήπως και σώσει το ψωμάκι της άναυδης με ότι συμβαίνει και τρομοκρατημένης πλεμπάγιας. Λες και οι ίδιοι που σήμερα κυβερνούν και κυβέρνησαν προσφάτως επί είκοσι συναπτά έτη, δεν έχουν καμιά απολύτως ευθύνη η μάλλον κάτι ψελλίζουν περί μερικών ευθυνών για το ρεζίλι αυτού του τόπου. Και καλά αυτοί έταξαν εαυτούς σωτήρες των ιερών και οσίων του έθνους και της πίστης, σφαγιάζοντας τους υπηκόους τους, στο όνομα της έννομης διεθνούς οικονομικής τάξης, αλλά οι άλλοι, οι υπόλοιποι, κόμματα, συνδικάτα, φορείς και παρατρεχάμενοι, που είναι?
Στη ΝΔ και στο τελευταίο της συνέδριο όρθιοι οι παριστάμενοι χειροκροτητές κατακοκκίνισαν τις παλάμες τους αποθεώνοντας ένα πρώην πρωθυπουργό που αποδείχτηκε ότι τελικά μάλλον δεν κατάλαβε ποιος ήταν ο ρόλος του επί πέντε έτη, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Αυτό κι αν είναι από τα παράδοξα των παράδοξων. Η πολιτικοθρησκευτική σέχτα του ΚΚΕ ενδιαφέρεται πλέον για τη σωτηρία της ψυχής της εργατικής τάξης, στη μετά θάνατον ζωή, αποποιούμενη τα εγκόσμια και τα μάταια αυτού του κόσμου, ευαγγελιζόμενη το σοσιαλισμό, ίδιο και απαράλλαχτο με εκείνο του ανατολικού παράδεισου. Στη ριζοσπαστική Αριστερά της ανανέωσης τη σκυτάλη της ανερμάτιστης και αυτοκαταστροφικής τακτικής των στελεχών της, παρέλαβε ο Φ. Κουβέλης και ζωσμένος τα άρματα κήρυξε με το καινούργιο κόμμα τον ανένδοτο της ανανέωσης, σπέρνοντας παράλληλα για μια ακόμη φορά στο κόσμο που απίθωσε προσδοκίες και ελπίδες τα δυο τελευταία χρόνια στο χώρο αυτό, απογοήτευση και θλίψη.
Και τα συνδικάτα και ο κόσμος γιατί δεν αντιδρά η τουλάχιστον αντιδρούν δυσανάλογα χλιαρά απέναντι στην ανθρωποφάγα λαίλαπα που βάφτισαν αυτάρεσκα πολιτική σωτηρίας, οι αυτοαποκαλούμενοι και….σοσιαλιστές?
Πολλά θα μπορούσε να απαριθμήσει κανείς, αλλά εκείνος ο χυδαίος εργατοπατερισμός και η αποδοχή ρόλου διεκπεραιωτή των κομματικών ντιρεκτίβων από τους γαλαζοπρασινοκόκκινους ΄΄συνδικαλιστές΄΄, έριξαν στην ανυποληψία, την αναξιοπιστία και τη χλεύη ότι απέμεινε από το πάλε ποτέ αξιόμαχο συνδικαλιστικό κίνημα. Ποιον να πιστέψουν οι εργαζόμενοι σήμερα και που να ακουμπήσουν;
Κι όμως κ. πρωθυπουργέ της Ελλάδος, εφόσον η πατρίς κινδυνεύει με αφανισμό λόγο του χρέους και το οξυγόνο της διάσωσης είναι η ανεύρεση πόρων για να ξεφύγουμε από τη μέγγενη των δανειστών μας, γιατί δεν προχωράτε σε συνεννόηση με τα άλλα κόμματα σε μια συντακτική συνέλευση και τροποποίηση του συντάγματος. Τροποποίηση που θα σας λύσει τα χέρια προκειμένου να βάλετε στο…χέρι όλους αυτούς που επί σειρά ετών φοροδιαφεύγουν κλέβοντας το δημόσιο και δημιουργώντας μικρές και μεγάλες περιουσίες. Οι παραπάνω δεν είναι καθόλου λίγοι και τα έσοδα των δημεύσεων και κατασχέσεων θα είναι πολλαπλάσια αυτών του δανείου. Να λοιπόν μια επαναστατική πράξη στους χαλεπούς και δυσβάστακτους για την πλέμπα καιρούς. Μια πράξη που θα σας πιστωθεί και θα ξεσηκώσει το χειμαζόμενο λαό στο πλευρό σας. Διαφορετικά μαζέψτε από τα κανάλια και τις εφημερίδες τους κλαψουρίζοντες και προκαλούντες Λοβέρδους, Πάγκαλους., Πακωνσταντίνου και λοιπούς ηθοποιούς. Γιατί περίσσεψε η κοροϊδία. Γιατί πολύ παίξατε και παίζετε με τις ζωές των ανθρώπων.
Και τα συνδικάτα και ο κόσμος γιατί δεν αντιδρά η τουλάχιστον αντιδρούν δυσανάλογα χλιαρά απέναντι στην ανθρωποφάγα λαίλαπα που βάφτισαν αυτάρεσκα πολιτική σωτηρίας, οι αυτοαποκαλούμενοι και….σοσιαλιστές?
Πολλά θα μπορούσε να απαριθμήσει κανείς, αλλά εκείνος ο χυδαίος εργατοπατερισμός και η αποδοχή ρόλου διεκπεραιωτή των κομματικών ντιρεκτίβων από τους γαλαζοπρασινοκόκκινους ΄΄συνδικαλιστές΄΄, έριξαν στην ανυποληψία, την αναξιοπιστία και τη χλεύη ότι απέμεινε από το πάλε ποτέ αξιόμαχο συνδικαλιστικό κίνημα. Ποιον να πιστέψουν οι εργαζόμενοι σήμερα και που να ακουμπήσουν;
Κι όμως κ. πρωθυπουργέ της Ελλάδος, εφόσον η πατρίς κινδυνεύει με αφανισμό λόγο του χρέους και το οξυγόνο της διάσωσης είναι η ανεύρεση πόρων για να ξεφύγουμε από τη μέγγενη των δανειστών μας, γιατί δεν προχωράτε σε συνεννόηση με τα άλλα κόμματα σε μια συντακτική συνέλευση και τροποποίηση του συντάγματος. Τροποποίηση που θα σας λύσει τα χέρια προκειμένου να βάλετε στο…χέρι όλους αυτούς που επί σειρά ετών φοροδιαφεύγουν κλέβοντας το δημόσιο και δημιουργώντας μικρές και μεγάλες περιουσίες. Οι παραπάνω δεν είναι καθόλου λίγοι και τα έσοδα των δημεύσεων και κατασχέσεων θα είναι πολλαπλάσια αυτών του δανείου. Να λοιπόν μια επαναστατική πράξη στους χαλεπούς και δυσβάστακτους για την πλέμπα καιρούς. Μια πράξη που θα σας πιστωθεί και θα ξεσηκώσει το χειμαζόμενο λαό στο πλευρό σας. Διαφορετικά μαζέψτε από τα κανάλια και τις εφημερίδες τους κλαψουρίζοντες και προκαλούντες Λοβέρδους, Πάγκαλους., Πακωνσταντίνου και λοιπούς ηθοποιούς. Γιατί περίσσεψε η κοροϊδία. Γιατί πολύ παίξατε και παίζετε με τις ζωές των ανθρώπων.
του Γιάννη Τεκίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου