ΠΟΙΟ «ΚΙΝΗΜΑ» ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ;

H πολιορκία της χώρας μας από τα διόδια είναι μια πραγματικότητα που δημιουργεί οργή, λαϊκή αγανάκτηση και δυσαρέσκεια σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια. Σε μια εποχή που εντείνεται η αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες, μεγαλώνει η φτώχια και η ανέχεια, ο λαός καλείται να πληρώσει επιπλέον χαράτσια για τη μετακίνησή του, για οδικά έργα και υποδομές που έχει πληρώσει από 2 και 3 φορές.


Η αντιδραστική αυτή εξέλιξη είναι απόρροια συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής, τόσο της σημερινής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όσο και της προηγούμενης της Ν.Δ που μέσω των συμβάσεων παραχώρησης που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ και η ουρά τους ο ΛΑ.Ο.Σ παρέδωσαν τη περιουσία του Ελληνικού λαού, τους εθνικούς δρόμους, σε ιδιωτικές διεθνείς κοινοπραξίες για εκμετάλλευση με στόχο το μέγιστο κέρδος. Σήμερα βιώνουμε με το χειρότερο τρόπο τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, με τα επιβαλλόμενα χαράτσια, με τα δεκάδες διόδια που στήσαν και στήνουν σε ολόκληρη τη χώρα που δημιουργούν μια ασφυκτική κατάσταση για το λαό που αναγκάζεται να βάζει το χέρι βαθιά στη τσέπη του για τη μετακίνησή του.

Οι εργαζόμενοι, ο λαός γενικότερα πληρώνει διπλά και τριπλά. Πληρώνει τη χρηματοδότηση της κατασκευής των έργων που γίνονται από ιδιώτες με τη σύμπραξη του κράτους, ξαναπληρώνει με τους αντιλαϊκούς άμεσους κα έμμεσους φόρους, πληρώνει ξανά στα διόδια για να χρησιμοποιεί τους δρόμους. Αποτελεί πρόκληση να πληρώνει ο Ελληνικός λαός πανάκριβα τη κατασκευή των δρόμων και τη χρήση τους ενώ οι μεγαλοκατασκευαστές θα απολαμβάνουν εγγυημένη ετήσια κερδοφορία για πολλά χρόνια. Επίσης είναι πρόκληση οι επιδοτήσεις που έδωσαν και δίνουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Ν.Δ.

Η πολιτική αυτή κινείται στα πλαίσια της στρατηγικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, της απελευθέρωσης των αγορών, του κεφαλαίου που στο όνομα του λιγότερου κράτους, του χαμηλότερου κόστους που προβάλλει η αστική προπαγάνδα πρέπει να ξεπουλήσουμε τη δημόσια περιουσία, δηλαδή τη περιουσία του Ελληνικού λαού, σε μονοπωλιακά συγκροτήματα. Η στρατηγική αυτή επιλογή των κομμάτων της πλουτοκρατίας του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ αλλά και του ΛΑ.Ο.Σ βάζει χέρι σήμερα σε λιμάνια, αεροδρόμια, ενέργεια, ορυκτό πλούτο ξεπουλώντας τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο σε μια επιχείρηση πρωτοφανούς προπαγάνδας που παίρνει μορφή πλύσης εγκεφάλου και πρωτοστατούν τα αστικά ΜΜΕ προβάλλοντας αυτή τη πολιτική σαν μια πολιτική αποκλειστική, αναγκαία, υπερταξική που θέλει να κάνει τον λαό συνένοχο και συμμέτοχο. Αυτή η πολιτική πρέπει να μπει στο επίκεντρο της λαϊκής πάλης και του λαϊκού αγώνα για τα διόδια για να μπορεί ο αγώνας να δυναμώσει πολιτικά, να μην είναι αποσπασμένος αλλά συνεκτικός με τα ζητήματα της φτώχειας, των απολύσεων, της ανεργίας που όλα αυτά έχουν κοινή ρίζα στη πολιτική που υπηρετεί ενιαία την στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που με νύχια και με δόντια στηρίζουν ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ αλλά και ο ΛΑ.Ο.Σ

Η επιτροπή «αγώνα» κατά των διοδίων που έχει συγκροτηθεί εδώ και 2 χρόνια στο νομό μας δεν μπορεί και δεν θέλει να ανταποκριθεί στις ανάγκες που έχει αυτός ο αγώνας. Χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο, στοχεύσεις και ανάδειξη των πολιτικά υπεύθυνων, ετεροκαθορίζει τα αιτήματα ανάλογα με τις εξελίξεις και με τις διαθέσεις του κόσμου. Αυτή η επιτροπή που λειτουργεί με όρους «χαρτοφυλακίου» δεν βοηθάει και δεν θέλει να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα των εθνικών δρόμων και διοδίων όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα. Στρογγυλοκάθεται σε υπουργεία, συνδιαλέγεται με πολιτικούς παράγοντες, κάνει δημόσιες σχέσεις και αναζητά διαχειριστικές μεσοβέζικες λύσεις για να εκτονώνει κάθε φορά τη λαϊκή αγανάκτηση και οργή. Λειτουργεί σαν αμορτισέρ για να απορροφά γρήγορα κάθε κραδασμό αγωνιστικής διάθεσης του κόσμου οδηγώντας τον σε ανώδυνες κατευθύνσεις συγκαλύπτοντας το πραγματικό πρόβλημα και τους πολιτικά υπεύθυνους. Η επιτροπή «αγώνα» για τα διόδια βρίσκεται μακριά από το λαό του νομού μας. Το μόνο που θέλει να συσπειρώσει είναι την αστική πολιτική νομενκλατούρα της περιοχής μας που τώρα εμπλουτίζεται με νέο αίμα αφού είχαμε πρόσφατα τις τοπικές και περιφερειακές εκλογές. Φόρεσαν τον μανδύα του «αγωνιστή» αυτοί που δεν συμμετείχαν σε κανένα λαϊκό αγώνα, που πολλοί από αυτούς μάλιστα τους ξόρκιζαν κιόλας. Σήμερα κάτω από τη πίεση των λαϊκών προβλημάτων αυτοπροβάλλονται όχι για να μπουν μπροστά μαζί με τον λαό να παλέψουν αλλά για να καλλωπίσουν την επικοινωνιακή τους εικόνα. Όσο και να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους δεν μπορούν πλέον να κοροϊδέψουν τον λαό με την ευκολία που το κάνανε παλιότερα. Από κοντά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΡΙΖΑ και διάφοροι νεόκοποι «αριστεροί» που εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους που μας θυμίζουν τη λαϊκή ρήση «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη». Η τακτική τους είναι επικίνδυνη για τους αγώνες του λαϊκού κινήματος. Κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να αναχαιτίσουν κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του λαού μας δίνοντας τις καλύτερες υπηρεσίες στο σύστημα και την αντιδραστική πολιτική του. Είναι αυτοί που αλλάζουν την φρασεολογία τους και ετεροκαθορίζονται ανάλογα με τις εξελίξεις, από τη μια ανεβάζουν κορώνες «αντικαπιταλιστικές» και από την άλλη κουβαλούν νερό στο μύλο της συμμόρφωσης, συναίνεσης και υποταγής όπως προστάζει το κυρίαρχο σύστημα και το πολιτικό προσωπικό τους.

Ο αγώνας κατά των διοδίων, για δρόμους ελεύθερους για τον λαό πρέπει να βαθύνει πολιτικά και να κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα. Αφετηρία του πρέπει να έχει τους χώρους δουλειάς, τη γειτονιά, τη συνοικία, τα σχολεία και τις σχολές. Να συζητήσουν τα πρωτοβάθμια εργατικά και επαγγελματικά σωματεία, οι σύλλογοι των αγροτών για την ανάγκη να οργανωθεί ο λαϊκός αγώνας, να μαζικοποιηθεί και να πλαισιωθεί με ευρύτερες εργατικές λαϊκές δυνάμεις που αυθόρμητα κάθε τόσο δείχνουν την αγανάκτησή τους. Στον αγώνα αυτό να μπουν μπροστά οι αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις του λαϊκού κινήματος που παλεύουν καθημερινά και με συνέπεια στους χώρους δουλειάς όπως είναι το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ, η ΟΓΕ, τα συντονιστικά των μαθητών. Να δημιουργήσουν λαϊκές επιτροπές δράσης που θα αμφισβητήσουν τη κυρίαρχη πολιτική που ξεπουλάει τη περιουσία του Ελληνικού λαού, θα απαιτήσουν τη κατάργηση όλων των διοδίων για την ελεύθερη μετακίνησή τους, θα διεκδικήσουν οδικά έργα και υποδομές που πρέπει να αναλάβει το κράτος καταργώντας κάθε σύμβαση παραχώρησης στους ιδιώτες, να διεκδικήσουν σύγχρονες, φθηνές συγκοινωνίες, φθηνά καύσιμα, τη κατάργηση των τελών κυκλοφορίας. Αυτός ο αγώνας δείχνει τη φιλολαϊκή διέξοδο, απαντά στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, να πιέσει ουσιαστικά να στριμώξει και στο τέλος να είναι ένας αγώνας νικηφόρος. Θα είναι ένας αγώνας που δεν θα είναι ένα μονόπρακτο έργο, θα κλιμακώνεται διαρκώς ως προς το περιεχόμενο και τη μορφή της πάλης του, θα βρίσκεται μπροστά στις εξελίξεις, θα συμμετέχει στα κινήματα της ανυπακοής και απειθαρχίας που καθημερινά μάχονται στους δρόμους για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων.

Σε αυτή τη κατεύθυνση θα παλέψουν οι κομμουνιστές το επόμενο διάστημα.

ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ν.Ε ΠΙΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ