Δε συμμετέχουμε στις Αυτοδιοικητικές εκλογές, δε στηρίζουμε κανέναν συνδυασμό

Ανακοίνωση της Συσπείρωσης Αριστερών Πολιτών (Σ.Α.Π.) Πιερίας

Η πολιτική συγκυρία των Αυτοδιοικητικών εκλογών χαρακτηρίζεται από την πιο άγρια επέλαση του νεοφιλελευθερισμού και την επίθεση στο επίπεδο ζωής των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Οι συντάξεις, τα μεροκάματα και οι μισθοί μειώνονται, τα εργασιακά δικαιώματα καταργούνται, οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, η ακρίβεια καλπάζει.


Όλα αυτά με την κάλυψη του «Μνημονίου» που προβάλλεται σαν μονόδρομος από τον σημερινό πρωθυπουργό που εμφανίζεται σαν ο επίδοξος «σωτήρας» υποκύπτοντας στο πατριωτικό καθήκον που τον καλεί. Μαζί με την αξιωματική αντιπολίτευση που εντελώς υποκριτικά ψελλίζει δήθεν αντιμνημονιακές κορώνες. Σαν να μην ήταν αυτά τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια και οδήγησαν με τις πολιτικές τους τη χώρα σ’ αυτήν την κατάσταση. Και τώρα εμφανίζονται ανερυθρίαστα σαν σωτήρες και καλούν πάλι τους ίδιους, τους εργαζόμενους και το λαό, να πληρώσουν τα σπασμένα.

Το πιο σημαντικό όμως σ’ αυτή την κατάσταση είναι η ουσιαστική απουσία της Αριστεράς.

Δεν μιλάμε βέβαια για το ΚΚΕ , που μόνιμα διαλαλεί το ίδιο τροπάριο, της μοναδικής συνέπειας, σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Το τραγικό είναι η εικόνα κρίσης και διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός φορέα που έδωσε ελπίδες τα τελευταία χρόνια στην Αριστερά και τους εργαζόμενους στη χώρα μας. Με την εντυπωσιακή του πορεία τη διετία 2007-2008, με την ενωτική και συσπειρωτική δράση, το ριζοσπαστικό λόγο του, τη διαμόρφωση συγκεκριμένων θέσεων και προτάσεων σε όλα τα βασικά ζητήματα, έπαιξε βασικό ρόλο σε κινητοποιήσεις της εποχής, όπως το άρθρο 16, το κίνημα του Δεκέμβρη κ.α. και καθιερώθηκε σαν ελπιδοφόρα δύναμη για μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας.

Η εκλογική επιτυχία του 2008 ήρθε σαν επιστέγασμα όλων αυτών και κυρίως δημιουργούσε μια δυναμική για μια νέα πολιτική συγκρότηση, αφού δεν ήταν μόνο η συσπείρωση κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς που κατάφερε αλλά κυρίως η επαναδραστηριοποίηση και κινητοποίηση χιλιάδων αριστερών , ανένταχτων ή αποστρατευμένων μετά από απογοητεύσεις, διασπάσεις και ήττες. Η συμβολή του Αλέκου Αλαβάνου σ’ αυτήν την ανοδική πορεία του εγχειρήματος, ήταν καθοριστική και αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν.

Η ευθύνη για την υποβάθμιση, τον εκφυλισμό και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, βαρύνει σχεδόν αποκλειστικά τον ΣΥΝ και ιδιαίτερα την νέα ηγετική του ομάδα. Μέσα από διαρκή παιχνίδια εσωκομματικών ισορροπιών για την επικράτησή της, στην αρχή έβαλε στο ψυγείο τον ΣΥΡΙΖΑ και στην συνέχεια τον χρησιμοποίησε για την εκλογική επιβίωση του ΣΥΝ στις βουλευτικές εκλογές.

Τραγελαφική είναι η εικόνα που παρουσίασε στη διάρκεια των διαδικασιών για την επιλογή υποψηφίων στην περιφέρεια Αττικής. Με συνεχείς παλινωδίες σέρνονταν πίσω από διάφορους παράγοντες του ΠΑΣΟΚ, προσπαθώντας να αποφύγουν με τα βδελυγμίας την υποψηφιότητα Αλαβάνου. Ας εξηγήσουν όμως γιατί ο κ. Δ. Μητρόπουλος (μέλος του ΠΑΣΟΚ που στόχο έχει τη διόρθωση της πολιτικής του) μπορεί να εκφράσει καλύτερα τη λαϊκή αντίθεση και αντίδραση στην κυβερνητική πολιτική, από τη συσπείρωση όλης της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην εκπροσώπηση από τον Αλέκο Αλαβάνο (ή από κάποιο άλλο στέλεχος του χώρου αυτού που εξάλλου προτάθηκε), στην περιφέρεια Αττικής, όπου κατά κοινή εκτίμηση η μάχη παίρνει πολιτικό κυρίως χαρακτήρα. Εκτός και αν η επιμονή για την επιλογή αυτή κρύβει τον ανομολόγητο στόχο για κατεύθυνση δημιουργίας νέου κόμματος με παράγοντες ή δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρησιμοποιηθεί ακόμα μια φορά σαν αναλώσιμο για τις ανάγκες της στιγμής. Η νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΝ πάντως μετράει μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο δύο διασπάσεις.

Ανάλογες συμπεριφορές είχαμε και από τα τοπικά στελέχη του ΣΥΝ στη συντριπτική πλειοψηφία των περιοχών στην Ελλάδα όπως και στο Νομό μας, τόσο όσον αφορά την αντιμετώπιση της προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ όσο και στις διαδικασίες για τις εκλογές στην Τ.Α. Αδιαφάνεια, προειλημμένες αποφάσεις, κομματικές σκοπιμότητες και υποβάθμιση των διαδικασιών της συνεργασίας αλλά και των «συμμάχων» ήταν στην ημερήσια διάταξη. Προτεραιότητα με άνωθεν επικοινωνία είναι πλέον το κομματικό συμφέρων ή και το συμφέρων των τάσεων ενόψει και πιθανών εσωκομματικών διεργασιών και συγκρούσεων όπου τον ΣΥΡΙΖΑ θα τον χρησιμοποιήσουν ως σφραγίδα κατά περίπτωση.

Μέσα στο κλίμα της γενικής φθοράς και της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, όπως αυτό οικοδομήθηκε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση κατέχει τη δική της περίοπτη θέση. Από τη φύση της πιο κοντά στον πολίτη περιέπεσε πολύ πιο εύκολα στη λογική της συναλλαγής, των μικροεξυπηρετήσεων και των πελατειακών σχέσεων. Αντιμετωπίζονται με ευκαιριακό τρόπο τα προβλήματα με βασική μέριμνα την αναπαραγωγή της εξουσίας της ενώ είναι ανίκανη να λειτουργήσει με στοιχειώδης μακροπρόθεσμους προγραμματισμούς στη μεγάλη πλειοψηφία των Δήμων και των Νομών της χώρας.

Η αιφνίδια ψήφιση και εφαρμογή του «Καλλικράτη» από τη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρά της δυνατότητες για ουσιαστική αποκέντρωση που θα έδινε με ομαλές συνθήκες χρησιμοποιείται (χωρίς συγκεκριμένους πόρους) κυρίως για την «αποκέντρωση» και το φόρτωμα της πολιτικής του μνημονίου στην Τ.Α..

Ο Νομός μας κάποτε από τους πιο προνομιούχους της χώρας σήμερα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις. Η ανεργία βρίσκεται στα υψηλότερα ποσοστά, η αποβιομηχάνιση είναι πλήρης, η παραγωγική βάση έχει αποδιαρθρωθεί, με την αγροτική οικονομία να φυτοζωεί, τις μικρές επιχειρήσεις και τα καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ενώ ο τουρισμός υποβαθμίζεται συνεχώς από τη μη ύπαρξη κανενός μόνιμου σχεδιασμού και υποδομής. Ο δημόσιος χώρος υποβαθμίζεται, η ανομία και η αυθαιρεσία οργιάζουν και καταστρέφουν τις καλύτερες περιοχές του Νομού κάτω από την ανοχή ή και την ενεργό συμμετοχή των τοπικών αρχόντων. Φιλέτα ξεπουλιούνται ή ετοιμάζονται να ξεπουληθούν σε ιδιωτικά συμφέροντα , το περιβάλλον βιάζεται και καταστρέφεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανέγερση τεράστιου τουριστικού συγκροτήματος 8 χιλιάδες τ.μ. περίπου πάνω στην αμμουδιά, στην Παραλία Κατερίνης Καλλιθέας με τη συμμετοχή φυσικά της Τ.Α. στο μεγάλο «κόλπο».

Στην πόλη της Κατερίνης η κατάσταση πηγαίνει κάθε φορά και χειρότερα. Πέρα από τα γενικότερα προβλήματα προστίθενται και αυτά της καθημερινότητας. Η δημοτική αρχή με το γνωστό κόλπο της «ανασκαφής» της πόλης το τελευταίο εξάμηνο της 4ετίας αισθάνεται σιγουριά ότι πάλι θα μας πάρει την ψήφο, θεωρώντας προφανώς τους δημότες ηλίθιους. Έργα βιτρίνας κυρίως στο κέντρο και πασαλείμματα για να «πάρουμε» τις εκλογές. Η κεντρική πλατεία ανακατασκευάζεται για όγδοη ή ένατη φορά τα τελευταία τριάντα χρόνια, τα παράνομα πατάρια αλλάζουν τη χρήση των κοινόχρηστων χώρων, οι κυκλικοί κόμβοι ξεφυτρώνουν σε κάθε διασταύρωση χωρίς λόγο, κάτι σαν παιδικά παιχνίδια. Βασικές διοικητικές υποχρεώσεις των υπηρεσιών έχουν μετατραπεί σε πεδίο «εξυπηρέτησης» των δημοτών ιδίως την τελευταία περίοδο.

Η κατάσταση αυτή θα απαιτούσε μια διαδικασία σύγκρουσης με αυτές τις αντιλήψεις και πρακτικές, με τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση και ενότητα των πολιτών πάνω στα προβλήματα. Ιδιαίτερα οι δυνάμεις της Αριστεράς θα έπρεπε να πρωτοστατήσουν για τη δημιουργία της ευρύτερης δυνατής ενότητας χωρίς αποκλεισμούς και να παρέμβουν δυναμικά και επιθετικά στη σημερινή συγκυρία για να ανατρέψουν συσχετισμούς και καταστάσεις και όχι με μικροκομματικούς υπολογισμούς, μικροηγεμονισμούς και την μίζερη αντίληψη του πτωχοπρόδρομου «ψηφίστε μας για να είμαστε και εμείς μέσα».

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η συσπείρωση αριστερών πολιτών (ΣΑΠ) δεν συμμετέχει στις Αυτοδιοικητικές εκλογές και δεν στηρίζει κανέναν συνδυασμό.

Αυτό βέβαια δεν αποκλείει μέλη της να συμμετέχουν ή να στηρίζουν κάποιο σχήμα, όπου κρίνουν κάποιες κατά τη γνώμη τους προϋποθέσεις.

Τα μέλη της ΣΑΠ θα αγωνιστούν μαζί με άλλους πολίτες για την ανάδειξη και τη λύση διάφορων τοπικών προβλημάτων με όλα τα μέσα και σύμφωνα με τις δυνατότητές τους.