Ομιλία Νομάρχη Πιερίας Γιώργου Παπαστεργίου στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου

Αγαπητοί συνάδελφοι, Κυρίες και κύριοι, Φίλες και φίλοι,
Σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μου για μια πανηγυρική συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Πιερίας με τη συμμετοχή όλων όσων διετέλεσαν  αιρετοί νομαρχιακοί σύμβουλοι.

Όλων εκτός εκείνων που δεν είναι πια κοντά μας και σας ζητώ ένα χειροκρότημα εις μνήμη της Αλέκας Καραφυλίδου, Μανόλη Βαβύλα και Γιάννη Τζιάτζιο.

Φίλες και φίλοι η σημερινή συνεδρίαση του νομαρχιακού συμβουλίου Πιερίας, ρίχνει την αυλαία σε ένα θεσμό.

Σε έναν θεσμό που προώθησε τη δημοκρατία και οδήγησε σταδιακά στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση που είναι βήμα προόδου Αυτοδιοίκησης και ισοπολιτείας.

Γιατί οι δύο βαθμοί αυτοδιοίκησης Δήμος και Περιφέρεια συνιστούν πυλώνες δημοκρατίας που μπορεί στα πρώτα τους βήματα να βρίσκουν εμπόδια αλλά συμβάλουν στην άμβλυνση του ελλείμματος δημοκρατίας των κεντρικών κυβερνήσεων και διοικήσεων.

Ιδιαίτερα σήμερα μπροστά στο δημοσιονομικό εθνικό περιβάλλον αλλά πρωτίστως μπροστά στα αδιέξοδα της καθημερινής διαβίωσης κάθε ελληνικού νοικοκυριού η αυτοδιοίκηση συνιστά το μαξιλάρι για τις κοινωνικές πολιτικές για μια πολιτεία που πρέπει και οφείλει να είναι αλληλέγγυα σε όποιον το έχει ανάγκη.

Σε αυτή την εξέλιξη της δημοκρατίας και της αυτοδιοίκησης όλοι σας, όλοι μας
όσοι διεκδικήσαμε και κερδίσαμε τη ψήφο των συμπολιτών μας στελεχώνοντας τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση συμβάλλαμε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ως θεσμός αποτέλεσε σταθμό σημαντικό στην ιστορία της χώρας μας. Δεν θα σταθώ στο παραχθέν έργο ούτε στις παρεχόμενες υπηρεσίες από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, γιατί τόσο η ποσότητα και η ποιότητα τους ποικίλει – όπως είναι φυσικό- από Νομό σε Νομό, αλλά επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό και από την έλλειψη αρμοδιοτήτων και πόρων, που αποτέλεσαν προβλήματα που δυστυχώς δεν ξεπεράστηκαν καθ’ όλη την πορεία του θεσμού.

Αυτό όμως που αποτέλεσε κοινή συνισταμένη για το σύνολο της χώρας ήταν η πολιτική συμμετοχή, η δυνατότητα του πολίτη να συμμετέχει στη λήψη της απόφασης, να συνδιαμορφώσει και να ελέγξει τις νομαρχιακές πολιτικές.

Και αυτές οι δυνατότητες πολλές φορές οδήγησαν στη λύση χρονιζόντων προβλημάτων μέσα από την κοινωνική συνηγορία που διαμορφώθηκε, ενίσχυσαν τις διεκδικήσεις των τοπικών κοινωνιών έναντι της Κυβέρνησης, οδήγησαν σε πολιτικές βιώσιμης ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον και στην παράδοση.

Στην δική μας Πιερία στο τόπο μας πιστεύω ότι η γέννηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης συνέβαλε με καθοριστικό τρόπο στην ανάπτυξη της περιοχής. Κυρίως συνέβαλε στην αντιμετώπιση των τοπικών αναπτυξιακών προβλημάτων που στην αρχή της δεκαετίας του ’90 εμφανίστηκαν και με την εκπνοή της γιγαντώθηκαν.

Συνέβαλε στην ποιοτική και εναλλακτική γεωργία στην τουριστική ανάπτυξη στην διανομαρχιακή υπερτοπική σύνδεση και αναβάθμιση του τόπου.

Όμως πιστεύω ότι πρωτίστως ο θεσμός της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης συνέβαλε στη Πιερία μας στο κτίσιμο και στην ενσυναίσθηση μιας τοπικής ταυτότητας που υπερέβη την καταγωγή προβάλλοντας στο σήμερα στη σύγχρονη Ελλάδα ως τόπο και σταυρικό σημείο αναφοράς ως συλλογική ταυτότητα την Πιερία την Πιερία μας.
Ο αυτοπροσδιορισμός, η αναγνώριση από τρίτους η φράση «είμαι από την Πιερία» που συμπλήρωσε τη φράση «είμαι από τον Κολινδρό, το Αιγίνιο, την Βροντού, το Λόφο, το Λιτόχωρο ή το Ελατοχώρι.

Πόντιοι, Βλάχοι, γηγενείς αναγνώρισαν και πρόβαλαν την Πιερία ως Πιεριείς για πρώτη φορά τόσο δυναμικά, τόσο αποτελεσματικά.

Γι αυτή τη κατάκτηση σας προτρέπω να είστε υπερήφανοι γιατί συμβάλατε γιατί συμβάλλαμε.

Είναι μια κατάκτηση αυτών των 16 ετών που λειτούργησε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πιερίας. Γι’ αυτό και δεν φοβάμαι για το μέλλον, Ότι η Πιερία μας θα παραμεληθεί ή θα ισοπεδωθεί μέσα στην αχανή Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, όπου θα κυριαρχεί η Θεσσαλονίκη. Γιατί μέσα σε αυτά τα χρόνια, μάθαμε να δουλεύουμε μάθαμε να συνεργαζόμαστε βάζοντας στην άκρη ότι μας χωρίζει, μάθαμε να διεκδικούμε αξιοποιώντας τη δυναμική της Πιερίας, τις ικανότητες μας, τις δυνατότητές μας τα θέλω και τα πρέπει μας.

Γι’ αυτό δεν φοβάμαι για την Πιερία. Υπάρχει παρακαταθήκη ισχυρή, υπάρχουν μαθήματα που πήραμε. Υπάρχει πολλή δουλειά μπροστά μας, αλλά ξέρουμε να την κάνουμε.

Και σε αυτή τη πορεία των δεκάξι χρόνων δουλέψαμε όλοι μαζί βάζοντας στο τραπέζι βουλευτές, δημάρχους και τοπικούς παράγοντες.

Αυτή τη συμμαχία για το τοπικό συμφέρον και την υπηρέτησή του πάνω από όλα πρέπει να τα διαφυλάξουμε.

Φίλες και φίλοι σε ότι με αφορά σε ότι αφορά το Γιώργο Παπαστεργίου που από τα 16 χρόνια νομαρχιακής αυτοδιοίκησης εκλέχθηκε για να την υπηρετήσει τα 12, δεν έχω πολλά να σας πω.

Δεν θέλω να σας πω. Δεν θα σας απαριθμήσω τι έκανα και τι δεν έκανα.

Όλοι σας όλοι οι συμπολίτες μου Πιεριείς γνωρίζουν είχαν την ευκαιρία τρεις φορές να κρίνουν και φυσικά έχουν την ευκαιρία να θυμούνται να απαριθμούν να αξιολογούν να συγκρίνουν και να μου αποδίδουν επιτυχίες ή αποτυχίες.

Άλλωστε όταν δώδεκα χρόνια τρεις διαδοχικές φορές σε εμπιστεύεται η απόλυτη πλειοψηφία των συμπολιτών σου και έχεις την ευθύνη της διακυβέρνησης ενός νομού τα λόγια περισσεύουν γιατί η πραγματικότητα τα υπερβαίνει.

Γιατί τα πεπραγμένα η ιστορία που γράφτηκε καθημερινά δεν εξωραΐζεται και πολύ περισσότερο δεν αμαυρώνεται δεν μηδενίζεται. Η δική μου παρουσία είναι παρακαταθήκη αφορά τη σχέση μου με κάθε συμπολίτη χωριστά από τους Πόρους έως τον Κολινδρό και από την Παραλία έως τον Άγιο Δημήτριο. Μια σχέση που κτίστηκε την όρισαν οι πράξεις μου και η συμπεριφορά μου τα θέλω και τα πρέπει των συμπολιτών μου.

Είμαι υπερήφανος Πιστεύω ότι έπραξα πάντα με ευθύτητα και δικαιοσύνη συμμαχώντας και συγκρουόμενος χωρίς δεύτερη σκέψη κομματικά τερτίπια ή καιροσκοπικής ελιγμούς.

Έπραξα πάντα όπως νόμιζα και πίστευα γιατί έτσι έμαθα γιατί αυτό υποσχέθηκα και γι αυτό με εμπιστεύτηκαν.

Όταν το 1998 πρωτοεκλέχθηκα στα 44 μου η Μυρτώ και η Μαρία ήταν στο Γυμνάσιο, σήμερα που θα βγω από αυτή την αίθουσα έχουν τελειώσει Πανεπιστήμιο, μεταπτυχιακά και εργάζονται παλεύοντας για τη ζωή τους Δώδεκα χρόνια είναι πολλά και αν ήθελα να μοιραστώ τα συναισθήματα μου μαζί σας δεν θα μπορούσα. Θέλω όμως απ’ τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω πρώτα απ’ όλα τους εργαζόμενους στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους και της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και τα πολιτικά στελέχη των κομμάτων και τους βουλευτές όλων αυτών των ετών για τη συνεργασία τους και για την παρουσία τους, ανεξάρτητα αν ήταν άλλοτε δίπλα και άλλοτε απέναντι.

Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τους στενούς συνεργάτες του γραφείου μου,
που έμαθαν να δουλεύουν μέρα νύχτα και να μου συμπαραστέκονται σε στιγμές έντασης.

Θέλω να ευχαριστήσω μια συντροφιά φίλων που την άνοιξη του 1998 σκέφτηκε και συνδιαμόρφωσε την ιδέα να διεκδικήσω την εκλογή μου.

Θέλω από τα βάθη όμως της καρδιάς μου να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους ανθρώπους της Πιερίας, και σε αυτούς που με ψήφισαν και σε αυτούς που δεν με ψήφισαν, που μέσα από την καθημερινή συνύπαρξη, μέσα από το αίτημα, από το παράπονο, την αντίρρηση, το μπράβο – πολλές φορές- από το ευχαριστώ και την επιβράβευση- διαμόρφωσαν 12 χρόνια από τη ζωή μου, αλλά πρωτίστως την πολιτική μου σκέψη και παρουσία.

Βέβαια, μεγάλη ευγνωμοσύνη οφείλω στην οικογένειά μου, στην γυναίκα μου την Καίτη, στη Μαρία και στη Μυρτώ, τις κόρες μου για τη στήριξη, για την κατανόηση και την ανοχή τους.


Φίλες και φίλοι, Ευχαριστώ το Θεό που είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιώ την εξουσία για τη βελτίωση της ζωής των συνανθρώπων μου.

Ευχαριστώ Θεό και ανθρώπους για την τύχη που μου επιφύλαξαν να μπορώ στα 56 όταν άλλοι αρχίζουν να ολοκληρώνω μια θητεία 12 ετών ώστε να μπορώ να αρχίσω όταν το αποφασίσω ένα νέο κύκλο με παρακαταθήκη.

Σας ευχαριστώ.