ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ.

Αραβίδης Γεώργιος
Συνταξιούχος – Πολύτεκνος

Κοινή πλέον είναι η διαπίστωση ότι για το θλιβερό κατάντημα, στο οποίο περιήλθε η χώρα μας, όχι μόνο το οικονομικό, αλλά γενικότερα το εθνικό, πνευματικό, ηθικό και κοινωνικό, κυρίως, αν όχι αποκλειστικός, οι υπαίτιοι είναι απ’ ότι φαίνεται οι πολιτικοί μας, και ειδικότερα όσοι από αυτούς άσκησαν κατά καιρούς την εξουσία σ’ αυτόν τον τόπο. Στη θλιβερή αυτή διαπίστωση προέβη ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την τελευταία εκδήλωση στο προεδρικό Μέγαρο για τον εορτασμό της αποκατάστασης της Δημοκρατίας και πρόσφατα με το προεδρείο της ΓΣΕΕ.

Πρόκειται για άκρως ανησυχητική πολιτική διάγνωση, η οποία εμβάλλει σε σκέψεις όλους τους Έλληνες, οι οποίοι αναρωτιούνται: «Και πως μπορούμε πια να σωθούμε;». Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει την επισήμανση και διερεύνηση της βαθύτερης αιτίας της ολέθριας για την Ελλάδα ενέργειας και δράσης της πολιτικής γενικώς και των εκάστοτε φορέων της ειδικότερα.
Μετά από όλα αυτά η απάντηση στο μεγάλο όσο και αγωνιώδες εθνικό, θα λέγαμε ερώτημα: «Και πως μπορούμε πια να σωθούμε;» έρχεται από μόνη τη. Μία μόνο ελπίδα σωτηρίας υπάρχει: να αποκόψουν οι πολιτικοί μας (και εμείς ο λαός) κάθε σχέση με το ένοχο και αμαρτωλό παρελθόν μας. Διαφορετικά η χώρα αυτή θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, και η μία κρίση θα διαδέχεται την άλλη. Πως όμως η πολιτικοί μας θα μπορέσουν να αρνηθούν αυτό το βεβαρημένο παρελθόν μας;
Χρειάζεται να αλλάξουμε όλοι μας. Να επιστρέψουμε στις προγονικές μας αρετές, της πίστης και της πατρίδας. Αρκετά πληρώσαμε και πληρώνουμε την αποστασία μας από τις θρησκευτικές και εθνικές μας παραδόσεις. Φτάνει πια ο εμπαιγμός της πίστης μας και της πατρίδας. Μας έκαναν να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι, δηλαδή ελεύθεροι και ζωντανοί άνθρωποι! Καιρός πια να μετανοήσουμε. Γιατί δεν φτάνει μόνο να παραδέχονται την ενοχή τους, χρειάζεται και η έμπρακτη μετάνοια για την πλήρη αποκατάστασή τους στην συνείδηση του έθνους μας.

Χρειάζεται εθνική συνεννόηση

Αγαπητοί μου πανέλληνες, θα πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να προσπαθήσουν να βρουν κοινό τόπο σε ορισμένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Αυτό απαιτεί η κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα. Ο Έλληνας πολίτης αισθάνεται αγανάκτηση και απελπισία όταν βλέπει τα δύο κόμματα εξουσίας (και τα μικρότερα κόμματα της βουλής) να ανταλλάσσουν βαριές κουβέντες για κρίσιμα θέματα, όπως είναι η παιδεία, η οικονομία και η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Θα προτιμούσε τους πολιτικούς αρχηγούς όλων των κομμάτων καθισμένους σε ένα τραπέζι να συζητούν σε πια μέτρα συμφωνούν. Δυστυχώς, η κομματικοί σύμβουλοι στέκονται πάντοτε εμπόδιο σε μια τέτοια εθνική συνεννόηση με αποτέλεσμα, κανείς εκ των δύο μεγάλων κομμάτων να μην τολμά να εφαρμόσει ή να προτείνει οτιδήποτε τολμηρό. Η υπομονή της κοινής γνώμης εξαντλείται όμως και αυτό θα έχει σοβαρές συνέπειες για το πολιτικό σύστημα.

Η οικονομική κρίση αγγίζει άραγε τους 300;

Είμαστε σε εποχή άγριας οικονομικής κρίσεως. Συρρικνώνονται τα εισοδήματα όλων μας. Περικόπτονται οι συντάξεις και οι μισθοί. Μάλιστα θέλουν να κόψουν και τα επιδόματα των πολυτέκνων που είναι κυρίως επιδόματα για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Πιστεύω πως την τελευταία στιγμή θα σκεφτούν εθνικά και δεν θα κόψουν τα επιδόματα των πολυτέκνων. Αλλά οι βουλευτές μας διαθέτουν, οι περισσότεροι, πλούτο πολύ πιο πάνω από το μέσο όρο. Το «πόθεν έσχες» των βουλευτών μας είναι αποκαλυπτικό. Ούτε ένας δεν έχει την ιδιαίτερη ευαισθησία όχι να θυσιαστεί υπέρ του λαού, αλλά να προσφέρει κάτι από την τεράστια περιουσία του υπέρ του δοκιμαζομένου οικονομικά έθνους. Πρέπει οι πολιτικοί μας, όλων των κομμάτων και χρωμάτων, να μιμηθούν τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας μας, τον Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος ήταν λιτός στη ζωή και αφιλοχρήματος. Όταν υπήρχε ανάγκη χρημάτων στο δημόσιο πρόθυμα ο κυβερνήτης ερχόταν αρωγός, δίνοντας χρήματα από την προσωπική του περιουσία. Και όταν η Δ’ Εθνοσυνέλευση ψήφισε χρηματική χορηγία προς τον Κυβερνήτη αυτός την αρνήθηκε, «ευλαβούμενος», όπως είπε, «τας οικονομικάς του δημοσίου στενοχωρίας».
Εθνοπατέρες σου λέει ο άλλος! Φαντάζεστε πατέρα να έχει 20 και 30 διαμερίσματα, και το παιδί του κανένα; Φαντάζεστε πατέρα να έχει σκάφη αναψυχής, και το παιδί του να μην έχει σκάφη για να πλυθεί;
Οι εφημερίδες της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 δημοσίευσαν χαρακτηριστικά στοιχεία. Και ρωτάνε: Πώς βουλευτές με 50 ακίνητα, με καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ, έχουν δικαίωμα να ζητούν από τους πολίτες όλο και περισσότερες θυσίες; Πάντως είναι απορίας άξιο: Πως η Τρόικα του Δ.Ν.Τ απαιτεί περικοπές από τους μισθούς και από τα έξοδα διαφόρων δημοσίων οργανισμών και δεν λέει τίποτε για τα πλούτη των βουλευτών, για την βουλευτική αποζημίωση, για τον υπέρογκο αριθμό βουλευτών και για τον διπλασιασμό των υπουργικών θώκων;

Πως μπορούμε να αναβαθμίσουμε το κράτος μας;

Το ελληνικό κράτος απ’ ότι διαπιστώνουμε όλοι βρίσκεται σε πολύ δύσκολη καμπή, έπειτα από πολλές δεκαετίες κακοδιαχείρισης από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Φαίνεται λείπουν η σοβαρή ιεραρχία, η ραχοκοκαλιά των τεχνοκρατών σε θέσεις-κλειδιά που γνωρίζουν σε βάθος κάθε φάκελο και τα απαραίτητα συστήματα που χρησιμοποιούν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κρατικές υπηρεσίες.
Το μνημόνιο και η προθυμία της Τρόικας να βοηθήσει στην επανίδρυση του κράτους, προκειμένου να προστατεύσει και τα χρήματά της, συνιστά μια μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα. Το κράτος όμως, δεν μπορεί να αναβαθμιστεί όσο επιμένουν να αλλάζουν άνευ λόγου ονομασίες και αρμοδιότητες των υπουργείων, και να αφήνουν να συντηρείται μια απίστευτη σύγχυση για το ποιος είναι υπεύθυνος για κάθε τομέα και να τοποθετούνται κομματικά στελέχη σε κρίσιμες θέσεις που απαιτούν τεχνοκρατική γνώση, μόνο και μόνο για λόγους εσωτερικών ισορροπιών. Ας ελπίσουμε ότι όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν θα βρουν άμεσα λύση και θα αποδειχθεί αποτελεσματικό το νέο πρωθυπουργικό επιτελείο γιατί οι καιροί δεν επιτρέπουν άλλους ερασιτεχνικούς πειραματισμούς.
Συμπερασματικά θα ήθελα να πω ότι η ιδιαίτερη αποστολή όλων μας και ειδικότερα των πολιτικών μας υποδηλώνει και την ιδιαίτερη ευθύνη που αναλαμβάνουμε έναντι Θεού και ανθρώπων. Η ευσυνειδησία και η επιμέλειά μας είναι αναγκαίες. Η πιστή τήρησης των καθηκόντων μας επιβεβλημένη.
Αλίμονο αν, επαναπαυμένοι στον θώκο μας, δεν κάνουμε τίποτα απ’ όσα πρέπει. Και τρις αλίμονο αν συνειδητά χρησιμοποιήσουμε τη θέση μας για τον ακριβώς αντίθετο σκοπό αυτόν που μας έχει ανατεθεί. Είμαι βέβαιος όλοι μας πολιτικοί και λαός θα προσπαθήσουμε να συνεισφέρουμε τα μέγιστα και οικονομικά και ηθικά και να επανέλθουμε στον κανονικό, ειρηνικό ρυθμό του τόπου μας.
Δεν είναι πολιτισμός να κάθομαι στον καναπέ μου και να ανέχομαι αυτά που γίνονται δίπλα μου.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή και την προσοχή σας.