Αφιέρωμα στο έπος του 1940 στο συνεδριακό κέντρο του Δήμου Κατερίνης

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

Στην ηρωίδα  Ηπειρώτισσα Γυναίκα της Πίνδου, την απόγονο των Σουλιωτισσών, που ακούγοντας τη φωνή του χρέους προς την πατρίδα δεν δείλιασε, έχυσε ποτάμια από ιδρώτα, δάκρυ κι αίμα στα  βουνά της Ηπείρου, ήταν αφιερωμένη η εορταστική εκδήλωση για το έπος του 1940, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου, στο συνεδριακό κέντρο του Δήμου Κατερίνης.
Ειδικότερα, η ΔΙ/ΔΕ Ν. Πιερίας μέσω του Γραφείου Πολιτισμού της, ο Δήμος Κατερίνης και η Ιερά Μητρόπολη σε συνεργασία με την Εστία Πιερίδων Μουσών και το Σύλλογο Ηπειρωτών του Νομού, οργάνωσαν την εκδήλωση που έφερε τον τίτλο «Γυναίκες Ηπειρώτισσες ξαφνιάσματα της φύσης».

Η εκδήλωση  περιλάμβανε προβολή οπτικοακουστικού υλικού από τον πόλεμο του 40, τραγούδια της Βέμπω και της Μαρινέλας  από το μουσικό σχήμα De Profoudis της Εστίας Πιερίδων Μουσών και κείμενα σχετικά που ανέγνωσαν μέλη του Συλλόγου των Ηπειρωτών.


Μία εκδήλωση λιτή αλλά και φορτισμένη συγκινησιακά, την οποία παρακολούθησαν εκπρόσωποι τοπικών αρχών, φορέων και πλήθος κόσμου. Εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους χαιρετισμό απηύθυνε ο Αρχιμανδρίτης π.Παύλος Ντούρος.

Ζήνων Σατραζέμης: «Τιμή στο θεματοφύλακα των ιερών και των οσίων μας..»

Τον Δήμο Κατερίνης εκπροσώπησε ο Αναπληρωτής Δημάρχου Ζήνων Σατραζέμης, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων στο χαιρετισμό του: «Σήμερα τιμάμε τη Γυναίκα της Πίνδου, την Ηπειρώτισσα Γυναίκα. Τιμάμε το θεματοφύλακα των ιερών και των οσίων μας. Τον συνεχιστή της ένδοξης ιστορίας μας. Προπαντός τιμάμε τη γυναίκα που αγωνίστηκε. Την ηρωίδα του ‘40…Τιμάμε τις γυναίκες που χωρίς δισταγμούς κι αναστολές αφήσανε τις οικογένειες και τη θαλπωρή των σπιτιών τους για να βρεθούν μέσα στο κρύο και το χιόνι….Είχαν συναισθανθεί τη μεγάλη τους αποστολή και ήταν έτοιμες για κάθε θυσία…. Γυναίκες της Πίνδου περάσατε στην αθανασία….
Για όλες αυτές τις γυναίκες ο Νικηφόρος Βρεττάκος(1911 – 1991) έγραφε:

«Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν Παναγιές τ' ανέβαιναν. Με την ευκή στον ώμο τους κατά το γιό πήγαιναν και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες κι έλυνε τα τσεμπέρια τους κι έπαιρνε τα μαλλιά τους κι έδερνε τα φουστάνια τους και τις σπαθοκοπούσε, μ' αυτές αντροπατάγανε, ψηλά, πέτρα την πέτρα κι ανηφορίζαν στη γραμμή, όσο που μες στα σύννεφα χάνονταν ορθομέτωπες η μιά πίσω απ' την άλλη»

Σήμερα που αμφισβητούνται ή καταπατούνται βάναυσα οι δημοκρατικοί θεσμοί και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε παγκόσμια κλίμακα, είναι εθνική αναγκαιότητα να ξαναζωντανέψουν τέτοιες μνήμες, για να ξυπνούν οι συνειδήσεις… Πολύ περισσότερο όταν έχει αναγνωριστεί από όλους ότι εκείνες οι γυναίκες της θυσίας δίδαξαν  με τις πράξεις τους το ανθρώπινο χρέος προς το ανθρώπινο γένος».