Διαγράφουμε το άρρωστο παρελθόν για να δούμε τους Νέους Ορίζοντες

Ο Δημοτικός Σύμβουλος (1998-2006) κ Αγγελος Αγγελίδης  με συνεχόμενη ενεργό δράση από το 1993 και πλέον στα Κοινωνικά και Αυτοδιοικητικά δρώμενα της περιοχής Αιγινίου εκφράζει σε τούτες τις κρισιμότατες και Ιστορικές στιγμές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το μέλλον της Βόρειας Πιερίας τις προσωπικές του απόψεις.


Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να παραμείνει και θα παραμείνει μετά τις εκλογές του προσεχή Νοέμβρη θα είναι,  αν όλο αυτό το τρομερό για την Ελλάδα εγχείρημα του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ  πέτυχε ή απέτυχε. Δεν φαντάζομαι πως ζητούμενο θα είναι το ποιά νέα πρόσωπα μπήκαν στο στίβο της Αυτοδιοίκησης.  Και αφαιρώ σκόπιμα τον όρο ¨Τοπική¨ διότι σιγά-σιγά θα ξεθωριάσει η έννοια του Τοπικού Αρχοντα ή της Τοπικής Διοίκησης. Σε λίγο η Αυτοδιοίκηση θα πάρει τέτοια μορφή που θα είναι μια καλοστημένη κεντρική διαδικασία και χωρίς αμφιβολία οι αποφάσεις θα παίρνονται σε κέντρα που θα απέχουν πολύ απ΄ τη Κωμόπολη, απ΄ το  Χωριό,  απ΄ τη  Γειτονιά.  Χωρίς καμία αμφιβολία θα ισχύσει και ο εδώ το δίκιο του μεγαλύτερου και του ισχυρότερου. Οι προτεραιότητες των σχεδιασμών και των έργων θα είναι τέτοιες που θα συμφέρουν και θα συμμορφώνονται προς τις ανάγκες των κέντρων, των πολλών και των μεγάλων. Τα ζητούμενα της Ελλαδικής Επικράτειας για Αποκεντρωμένη και Ισορροπημένη Ανάπτυξη θα βρεθούν πάλι μόνο σαν σωτήριοι στόχοι στα σχέδια και στα χαρτιά. Το μοίρασμα των Κοινωνικών Ευκαιριών θα περνούν από ιδιοτύπως περίεργα φίλτρα και θα χάνονται στο δρόμο μέσα από τις δαιδαλώδεις διαδικασίες των Ειδικών και των Επιτροπών. Όμως η Ελληνική ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ θέλει απλουστευμένες και εύκολες πλουτοπαραγωγικές διαδικασίες.

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ σήμερα είναι Νόμος και οι Νόμοι πρέπει να τηρούνται. Εδώ τώρα θα παιχθεί το μεγάλο παιχνίδι με τις προσεχείς Εκλογές. Θα συμμετέχουμε στην εφαρμογή του Νόμου ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ παρασυρμένοι μόνο από τα φώτα της πρόσκαιρης δημοσιότητας; ή θα δούμε και πιο βαθειά; Θα πατήσουμε πάνω στο χαλί και θα περάσουμε; ή θα σηκώσουμε το χαλί για να βάλουμε βάσεις σωστές και στέρεες για το μέλλον;

¨Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός¨.  Θα το τολμήσουμε με οποιοδήποτε κόστος; ή θα βρεθούμε στο προσκήνιο χωρίς να ξέρουμε τι μας περιμένει την επόμενη μέρα; Θα βάλουμε το χέρι στη καρδιά για να κάνουμε τις καλύτερες κινήσεις; ή θα χαριστούμε στα κλαψουρίσματα των χαρισματικών θεατρίνων αυτού του πάλκου που με περίσσεια τεχνική αρπάζουν τις ψήφους και τις οδηγούν μέσα από τα προσωπικά τους οφέλη σε μια άκαρπη διαπλεκόμενη σκακιέρα;  Θα βρούμε την ψυχραιμία ώστε να ανεβάσουμε το επίπεδο και την ποιότητα της Αυτοδιοίκησης μιας και λείπει παντελώς ίσως και συστηματικώς από τις θεσμικές προβλέψεις του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ;  Θα γίνουν κινήσεις άρσης των διασπάσεων και των προβληματικών διαιρέσεων που ηθελημένα ή άθελα έφερε η επιβολή του νέου Νόμου στις Κοινωνίες; Και μάλιστα σε τόσο κρίσιμες Εθνικά περιόδους. Τα ζητούμενα του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ είναι ποια πρόσωπα θα επικρατήσουν; ή ποια πρόσωπα θα είναι ικανά με την εμπειρία, την ειλικρίνεια, την Εθνική Συνείδηση και περισσότερο με την θέλησή τους να συμβάλλουν στη γενική πρόοδο;  Εχω την εντύπωση ότι το εγχείρημα δεν πρέπει να πάρει διαστάσεις πειράματος. Δεν έχουμε πλέον περιθώρια ούτε Εθνικά, ούτε Οικονομικά, ούτε Κοινωνικά για άλλα πειράματα. 

Η ευθύνη λοιπόν βρίσκεται καθαρά στη σκέψη και στη κρίση μας. Οι κινήσεις μας θα σηματοδοτήσουν την απαρχή της νέας διαδικασίας  διοίκησης. Η λογική μας  και η ειλικρινής διάθεση για προσωπικές θυσίες θα θεμελιώσουν τα Κοινωνικά κέρδη και οφέλη. Οι εγωισμοί παραμερίζονται μπροστά στη συσπείρωση των λαικών αιτημάτων. Δεν θα κοιτάζουμε πλέον στο χθες αλλά θα ατενίζουμε με αίσθημα ομαδικής ευθύνης και συνεργασίας το μέλλον που έρχεται, το αβέβαιο και ομιχλώδες μέλλον των παιδιών μας. Τα Αξιώματα ξεβάφουν την επαύριο και οι Θώκοι δεν είναι για πάντα δικοί μας. Οι συγκυρίες μπορεί να μας ανέδειξαν και να μας έβαλαν σε πολύ υψηλές θέσεις. Η πραγματική επιτυχία και η καταξίωση βρίσκονται στη διάρκεια. Κοινωνικά πετυχημένος είναι όποιος πέτυχε την υστεροφημία του στο λαό και όχι όποιος κέρδισε το εφήμερο χειροκρότημα.

Η Βόρεια Πιερία αυτή τη στιγμή φαντάζει με καζάνι που βράζει. Ο πολύπαθος Πιερικός Βορράς που αρκετά και ίσως και συστηματικά αγνοήθηκε σε αναπτυξιακούς σχεδιασμούς προκαλείται να δοκιμασθεί ακόμη μια φορά.  Και η δοκιμασία αυτή θα είναι σημαντική, ριζική και τελεσίδικη. Τα προσωπικά συμφέροντα πρέπει να ξεπεραστούν κάτι που δε φαίνεται εύκολο. Πρέπει να πρυτανεύσουν η σοβαρότητα και η λογική και μόνο συνετά μυαλά να οδηγήσουν το άρμα αυτής της επαναστα-τικής μορφής διοίκησης. Πολλές φορές οι ευκαιρίες είναι ευκαιρίες για επιτυχία, αλλά και πολλές φορές οι χρυσές ευκαιρίες καταντούν δυναμίτιδα στα θεμέλια.

Η Βόρεια Πιερία δεν αντέχει άλλο σε άρρωστες καταστάσεις. Οι πολίτες της περιοχής κατάφεραν να ξεπεράσουν φτώχεια, δυστυχία, προσφυγιές, ξενιτεμούς. Δούλεψαν όλοι μαζί και ο ένας δίπλα στον άλλον. Ξεπέρασαν τις διαχωριστικές γραμμές  της καταγωγής και ξέγραψαν επίσης τις διχαστικές κομματικές γραμμές.  Εγιναν ένα, σα μια γροθιά, μια γειτονιά σα ένα και κοινό συμφέρον.  Θα είναι βαριά η ευθύνη σε όσους ή από απροσεξία και επιπολαιότητα ή από αλαζονεία ή από αχαλίνωτο τυχοδιωκτισμό καταστρέψουν όσα πέτυχαν αυτές οι αγνές κοινωνίες.

Το μέλλον του τόπου μας  είναι δέντρο που διψάει. Και στην περίπτωση αυτή το νερό που θα ρίξουμε στις ρίζες του είναι η προσωπική μας εγγύηση για ενότητα και κοινωνική ηρεμία. Επιχειρούμε πραγματική ρήξη με το παρελθόν. Καταστρέφουμε το μολυσμένο και άρρωστο παρελθόν. Θα συστρατευθούμε δίπλα σε αγνούς συμπολίτες και μέσα από την εμπειρία τους θα ελπίσουμε για το μέλλον μας. Επιχειρούμε ρήξη με το κατεστημένο και τις παλιομοδίτικες συνταγές για να αξιώσουμε να δούμε τους Νέους Ορίζοντες, διαφορετικά θα είμαστε υπόλογοι στην καταδίκη της σοφίας ¨του ενός κακού μύρια έπονται¨.