Μια απόπειρα αξιολόγησης της βασιμότητας των επιχειρημάτων που προβάλλονται για την έδρα του Δήμου Πύδνας

Τις τελευταίες μέρες έχει κατακλυστεί η δημοσιογραφική «αγορά» με δημοσιεύματα, όπου διάφορες γραφίδες επίσημες και ανεπίσημες, δημοσιογραφικές και μη, ατομικές και συλλογικές επιχειρούν να πείσουν για την «κατάφωρη αδικία» εις βάρος του Αιγινίου, επειδή ορίστηκε ο Κολινδρός ως έδρα του Δήμου Πύδνας. Τα περισσότερα κείμενα, όπως είναι αναμενόμενο, προέρχονται από φορείς και άτομα του Δήμου Αιγινίου, που έχουν βγάλει από τη φαρέτρα τους όλα τα επιχειρήματα, ίσως και κάποια «πάρθια βέλη», τα οποία αποπνέουν  έναν εμφανή εκβιασμό με πολεμικούς παιάνες και τελεσίγραφα, στοιχεία που αντίκεινται στο πνεύμα ισοτιμίας και συνεργασίας ως προϋπόθεση για την επιτυχία του νέου εγχειρήματος. 

  Τα επιχειρήματα αυτά, όταν δεν είναι έκφραση μιας υφέρπουσας υπεροψίας και  θυμικού, είναι κατά βάση σοφιστικά και παραπειστικά, καθώς η παράθεσή τους, με το δογματικό τρόπο και τις «ακλόνητες βεβαιότητες» που εισάγουν, δε βοηθάει στην προσέγγιση της αλήθειας. Σταχυολογώντας μερικά μόνο από αυτά, διαπιστώνουμε ότι κάποιοι αποφαίνονται εν είδει κατηγορικής προσταγής του Καντ ότι « πρόκειται για γκάφα και πρέπει να διορθωθεί αμέσως» Δηλώσεις κάποιων επωνύμων, επίσης, δε δείχνουν αίσθηση του ιστορικού χρόνου και της αναγκαιότητας των αναθεωρήσεων που επιβάλλει η νέα αδήριτη πραγματικότητα. Τέλος, κάποιοι άλλοι με προβολή διάφορων «τεκμηρίων» ισχυρίζονται ότι τα συγκριτικά στοιχεία είναι αναφανδόν υπέρ του Αιγινίου και γι’ αυτό καλούν το Υπουργείο Εσωτερικών να αποκαταστήσει αμέσως τα πράγματα μεταφέροντας την έδρα από τον Κολινδρό στο Αιγίνιο.
   Αλλά ας γίνω περισσότερο σαφής, εξετάζοντας την αποδεικτική ισχύ των επιχειρημάτων αυτών:
α. Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι είναι αδιανόητο να μετακινούνται 20.000 δημότες στον Κολινδρό, που είναι, όπως διατείνονται, απομονωμένος σε σχέση με τον υπόλοιπο δήμο. Πρόκειται ασφαλώς για συνειδητό ψέμα, όταν και οι πλέον αδαείς γνωρίζουν πως δεν απαιτείται κανενός είδους μετακίνηση των δημοτών στην έδρα του Δήμου, αφού τα δημοτικά καταστήματα των νυν δήμων θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν για την  εξυπηρέτηση των δημοτών τους. Προβλέπεται μάλιστα αναβάθμιση και ενίσχυση των ΚΕΠ για την ικανοποίηση των αιτημάτων των συνδημοτών μας. Εξάλλου οι όποιες μετακινήσεις των δημοτών προς την έδρα του Δήμου είναι εύκολες και σύντομες, οι αποστάσεις συγκριτικά με το Αιγίνιο είναι ελάχιστες, ενώ για όσους μετακινούνται από περιοχές βορείως και νοτίως του νέου δήμου η έδρα του Κολινδρού βολεύει περισσότερο.
β. Προβάλλεται η υπεροχή των υπηρεσιών του Αιγινίου (εφορία, ΙΚΑ, Γραφείο Εκπαίδευσης…), ενώ αποσιωπάται σκόπιμα ότι υπάρχουν άλλες υπηρεσίες στον Κολινδρό( Ειρηνοδικείο, Πυροσβεστική, οργανωμένο αθλητικό κέντρο με γήπεδα, πισίνες, αμφιθέατρο…) που δεν υφίστανται στο Αιγίνιο. Στο κάτω κάτω οι όποιες υπηρεσίες στο Αιγίνιο μπορούν να εξυπηρετούν όλους τους δημότες ανεξαρτήτως έδρας, όπως γίνεται και σήμερα, μια και δεν προβλέπεται αποψίλωσή τους από το Αιγίνιο, επειδή η έδρα του Δήμου θα είναι στον Κολινδρό.
γ. Τονίζεται το θέμα της πρόσβασης στον Κολινδρό και συνακόλουθα η πλεονεκτική θέση του Αιγινίου, όταν όλοι γνωρίζουν ότι η πρόσβαση στον Κολινδρό είναι ευχερής από πολλές διαδρομές (δρόμος Καταχά – Κολινδρού, Κίτρους - Παλαιόστανης – Κολινδρού, Αιγινίου – Κολινδρού) και άνετη καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ και οι αποστάσεις του εσωτερικού διαδημοτικού δικτύου ασήμαντες συγκριτικά, ακόμη και με άξονα αναφοράς το εθνικό δίκτυο.
δ. Η ενίσχυση των υποδομών (π.χ. Νέο Δημαρχείο) που προβάλλεται επίσης ως επιχείρημα δεν ευσταθεί, δεδομένου ότι ο Κολινδρός έχει επαρκείς εγκαταστάσεις και δεν υπολείπεται έναντι του Αιγινίου, ίσως μάλιστα και να υπερτερεί ως προς αυτές. Κατά συνέπεια, οι όποιες συμπληρωματικές παρεμβάσεις, αν απαιτηθούν, θα γίνουν έτσι και αλλιώς ανεξαρτήτως έδρας.
ε. Η προβολή δήθεν συνωμοτικών και μικροκομματικών παρεμβάσεων για τον καθορισμό της έδρας στον Κολινδρό, αν δεν είναι αφελής, τουλάχιστον δεν είναι πειστική από όσους την επικαλούνται για λόγους αυτονόητους. Αντίθετα, παραβλέπεται το γεγονός ότι το  Υπουργείο Εσωτερικών σχεδίασε το νέο αυτοδιοικητικό χάρτη με σταθερά κριτήρια και με επίγνωση ότι διαμορφώνει ριζικά ένα νέο τοπίο με τόλμη για το μέλλον του τόπου μας.
Αν οι παραπάνω θέσεις μου ισχύουν, τότε συμπληρωματικά θα πρόσθετα τα εξής:
α. Η έδρα στον Κολινδρό, πέρα από την ιστορική και συμβολική της αξία, έχει αντικειμενική τεκμηρίωση, γιατί επιλέγεται ένας οργανωμένος δήμος(από το 1912) με υποδομές, αλλά και αξιόλογη αισθητική και αρχιτεκτονική μακεδονική παράδοση, λαογραφικό και βυζαντινό - αρχαιολογικό πλούτο, που θα ζήλευαν άλλοι πολύ ισχυρότεροι και μεγαλύτεροι δήμοι. Εξάλλου, η μοναδική του θέση (φυσικός εξώστης των Πιερίων) συνιστά αυτονόητο συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με μια απρόσωπη και ουδέτερη έδρα στο εσωτερικό του νέου δήμου μας. Επιπλέον, η επιλογή της έδρας στον Κολινδρό υπηρετεί τη λογική της ισόρροπης ανάπτυξης και ανάδειξης με κριτήρια πολυπολικότητας, εξακτίνωσης και ισοτιμίας. Τέλος, τα σύγχρονα πληροφοριακά και τεχνολογικά συστήματα είναι ικανά να άρουν κάθε είδους διαφοροποιήσεις σε επικοινωνιακές και γεωγραφικές δυνατότητες, που ούτως ή άλλως είναι αμελητέες σε σχέση με το Αιγίνιο.
β. Η επιλογή της έδρας στον Κολινδρό όχι μόνο δεν αντιστρατεύεται τα γενικότερα συμφέροντα των δημοτών μας και δε δημιουργεί δυσχέρειες στην αποτελεσματική λειτουργία του δήμου, αλλά απεναντίας προοικονομεί με την κληρονομημένη παράδοση ενός λειτουργικού, άρτιου και οικονομικά υγιούς δήμου, όπως είναι ο δήμος Κολινδρού, ευοίωνες προοπτικές για τη συνέχεια και ενίσχυση των υπηρεσιών και των δομών του. Η έδρα δεν είναι ο ομφάλιος λώρος του δήμου, δηλαδή ένας βιολογικός δεσμός που αποκόπτει τη ρίζα από το βλαστάρι, αλλά απλώς ένα επιτελικό διοικητικό κέντρο που χαράζει στρατηγικές ανάπτυξης και δημιουργίας με πνεύμα σύνθεσης και συλλογικότητας, αίροντας περιορισμούς, αγκυλώσεις και αντιθέσεις.
γ. Ο συμβολισμός της έδρας, όσο αυτονόητος κι αν φαίνεται, δεν μπορεί να αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα στην αναπτυξιακή στρατηγική ενός δήμου. Πάνω από όλα καταλύτης είναι τα υπεύθυνα και ικανά πολιτικά υποκείμενα που διαχειρίζονται με όραμα και σχέδιο, με ευθύνη και αίσθηση προοπτικής τις τοπικές υποθέσεις, όπως και η δύναμή τους να εμπνεύσουν και να κινητοποιήσουν τις τοπικές δυνάμεις και να ενοποιήσουν τις προσπάθειες, ώστε να δώσουν νόημα και περιεχόμενο σε μια κοινή διαδρομή ανάπτυξης και ευημερίας.
δ. Κλείνοντας θέλω - σε ό,τι με αφορά - να καταστήσω σαφές ότι προσωπικά δε θεωρώ ως μείζον θέμα την έδρα, αλλά τις εγγυήσεις μιας αξιόπιστης και ικανής δημοτικής αρχής που θα διαχειριστεί με παρθενική ματιά τις τοπικές μας υποθέσεις και θα στηριχτεί στην κοινή βούληση και την ενεργή συμμετοχή των συνδημοτών μας, για να υπηρετήσει αταλάντευτα την ποιότητα της καθημερινής ζωής όλων ανεξαιρέτως των συνδημοτών μας. Πάνω από όλα θεωρώ επιβεβλημένο να απαλλαγούμε από ριζωμένες αντιλήψεις και κοντόθωρους τοπικισμούς, από στερεότυπα και συμπεριφορές, που, όπως δείχνει και η πλημμυρίδα των απόψεων για την έδρα, συνιστούν αναμφίβολα μια από τις παθογένειές μας, που μας εμποδίζουν να δούμε καθαρά τα προβλήματα και τις πραγματικές ανάγκες και ιεραρχήσεις τις περιοχής μας. Χρειάζεται επειγόντως να εμπεδώσουμε κουλτούρα συνεννόησης και ειλικρινούς προσέγγισης, μακριά από εμμονές και άγονους επαρχιωτισμούς, που αντί να δίνουν λύση στα προβλήματα προσθέτουν προβλήματα στις λύσεις. Άλλωστε, επειδή η ζωή και η πραγματικότητα είναι σε διαρκή κίνηση και μεταβολή, πρέπει να είμαστε διαρκώς ανοιχτοί και δεκτικοί στα μηνύματα των αλλαγών. Όπως λέει και ο Σεφέρης, είναι ανάγκη να μετακινούμαστε από τις θέσεις μας στη διελκυστίνδα πλάνης και αλήθειας, ώστε το εκκρεμές μεταξύ πλάνης και αλήθειας να μετατοπίζεται. Και από αυτή την αλήθεια δεν εξαιρώ φυσικά ούτε τον εαυτό μου.

Αντώνης Π. Μπιτσιάνης
φιλόλογος - συγγραφέας