Διαβάστε όλη την επιστολή
Με την παρούσα επιστολή μου απευθύνομαι στους δημότες και τις δημότισσες των δήμων Κατερίνης, Ελαφίνας, Κορινού, Παραλίας, Πέτρας και Πιερίων που με τη συνένωσή τους, στο πλαίσιο εφαρμογής του προγράμματος «Καλλικράτης», θα αποτελέσουν το νέο διευρυμένο Δήμο Κατερίνης.
Οι Δημοτικές Εκλογές του 2010 σηματοδοτούν την έναρξη μια νέας εποχής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ο Δήμος Κατερίνης, η πρωτεύουσα του νομού, σ’ αυτές τις νέες εξελίξεις καλείται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο και οφείλει, παρά τις αντιξοότητες, να ανταποκριθεί στις σύγχρονες προκλήσεις και απαιτήσεις των καιρών καθώς και στις προσδοκίες των πολιτών του.
Το μεγάλο στοίχημα το οποίο θα κληθούμε να κερδίσουμε είναι να δώσουμε σ’ αυτή την πόλη τη θέση και τη δυναμική που της αξίζει με δεδομένο ότι ο διευρυμένος δήμος Κατερίνης είναι κατά σειρά ο 24ος μεγαλύτερος πληθυσμιακά δήμος της χώρας μας. Ταυτόχρονα το μεγάλο ζητούμενο είναι να διατηρηθεί κάθε γωνιά αυτού του δήμου ζωντανή και όλοι οι δημότες να έχουν ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες μέσα από την εφαρμογή ενός προγράμματος για την ισόρροπη ανάπτυξή του.
Σ’ αυτή τη νέα εποχή για το Δήμο Κατερίνης λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη μου από τη μια πλευρά, τα συσσωρευμένα προβλήματα που υπάρχουν και τις δυσμενείς οικονομικές συγκυρίες και από την άλλη, τις τεράστιες δυνατότητες και προοπτικές ενός ισχυρού Δήμου Κατερίνης έχοντας, παράλληλα, συνομιλήσει με τοπικούς παράγοντες και στελέχη, δηλώνω και επίσημα την απόφασή μου να διεκδικήσω το δημαρχιακό αξίωμα στον διευρυμένο δήμο Κατερίνης.
Όραμα και ταυτόχρονα πρόκληση για όλους μας είναι ένας ισχυρός Δήμος Κατερίνης. Αυτό το όραμα θέλω να υπηρετήσω.
Δηλώνω παρών σ’ αυτή τη μάχη της πρωτεύουσας του νομού για το μέλλον που της αξίζει.
Το μεγάλο στοίχημα το οποίο θα κληθούμε να κερδίσουμε είναι να δώσουμε σ’ αυτή την πόλη τη θέση και τη δυναμική που της αξίζει με δεδομένο ότι ο διευρυμένος δήμος Κατερίνης είναι κατά σειρά ο 24ος μεγαλύτερος πληθυσμιακά δήμος της χώρας μας. Ταυτόχρονα το μεγάλο ζητούμενο είναι να διατηρηθεί κάθε γωνιά αυτού του δήμου ζωντανή και όλοι οι δημότες να έχουν ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες μέσα από την εφαρμογή ενός προγράμματος για την ισόρροπη ανάπτυξή του.
Σ’ αυτή τη νέα εποχή για το Δήμο Κατερίνης λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη μου από τη μια πλευρά, τα συσσωρευμένα προβλήματα που υπάρχουν και τις δυσμενείς οικονομικές συγκυρίες και από την άλλη, τις τεράστιες δυνατότητες και προοπτικές ενός ισχυρού Δήμου Κατερίνης έχοντας, παράλληλα, συνομιλήσει με τοπικούς παράγοντες και στελέχη, δηλώνω και επίσημα την απόφασή μου να διεκδικήσω το δημαρχιακό αξίωμα στον διευρυμένο δήμο Κατερίνης.
Όραμα και ταυτόχρονα πρόκληση για όλους μας είναι ένας ισχυρός Δήμος Κατερίνης. Αυτό το όραμα θέλω να υπηρετήσω.
Δηλώνω παρών σ’ αυτή τη μάχη της πρωτεύουσας του νομού για το μέλλον που της αξίζει.
Νίκος Αβραμίδης
Δήμαρχος Κορινού
Δήμαρχος Κορινού
Επιλεγμένα αποσπάσματα
ΑπάντησηΔιαγραφή(Η επιλογή των αποσπασμάτων είναι από το τελευταίο του βιβλίο, τη Γκέμμα. Η μελέτη τους θα βοηθήσει τον «αμύητο» να κατανοήσει τη σκέψη του Δημήτρη Λιαντίνη.)
* Με κρασί και τραγούδι
Έλληνας θα πει δύο και δύο τέσσερα στη γη. Όχι δύο και δύο είκοσι δύο στον ουρανό.
Έλληνας θα πει να τελείς στους νεκρούς τις χοές της Ηλέκτρας. Όχι κεριά στους νεκρόλακκους και δηνάρια στο σακούλι του τουρκόπαπα.
Έλληνας θα πει να προσκυνάς τακτικά στους Δελφούς το γνώθι σαυτόν. Όχι να κάνεις εξομολόγηση στους αγράμματους πνευματικούς και στους μαύρους ψυχοσώστες.
Έλληνας θα πει να σταθείς μπροστά στη στήλη του Κεραμικού και να διαβάσεις το επιτύμβιο:
“στάθι και οίκτιρον”
Σταμάτα και δάκρυσε, γιατί δεν ζω πια. Και όχι να σκαλίζεις πάνω σε σταυρούς κορακίστικα λόγια και νοήματα: “προσδοκώ ανάσταση νεκρών”.
Έλληνας θα πει το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. Και όχι το πρωί να κάνεις μετάνοιες στα τούβλα. Το μεσημέρι να γίνεσαι φοροφυγάς στο κράτος και επίτροπος στην ενορία σου. Και το βράδυ να κρύβεσαι στην κόχη του φόβου σου, και να ολολύζεις σαν βερέμης.
Ακόμη και ο Ελύτης, καθώς εγέρασε το ρίξε στους αγγέλους και στα σουδάρια. Τι απογοήτεψη…